Ja, het is echt zo schoon!!!

Er zijn vrijwel geen prullenbakken te vinden in Japan. Niet op straat, niet bij eetstalletjes, niet op stations... Er zijn wel op sommige punten een hele reeks van afvalbakken voor restafval en voor plastic met name; de enige die wij hiervoor gezien hebben bevinden zich op de parkeerplaatsen langs de grote weg. Onze gids vertelde dat de Japanse overheid na de aanslag met zenuwgas in 1995 in de metro van Tokio afvalbakken in de openbare ruimte heeft laten weghalen. Bij die aanslag zijn afvalbakken gebruikt als plekken vanwaar dat spul verspreid werd. Japanners nemen hun afval dus mee naar huis.

In grote steden als Kyoto waar we nu zijn is het minder brandschoon dan in kleinere steden, maar het is werkelijk ongelofelijk dat in een zo dichtbevolkt land zo weinig troep op straat te vinden is. Er lopen ook veel mensen met blik en veger rond om op te ruimen, maar meestal betreft dat dan papiertjes die per ongeluk zijn weggewaaid.

De parkeerplaatsen die wij hebben aangedaan om te pauzeren tijdens onze toertocht langs de verschillende steden zijn doorgaans zo  keurig alsof ze gisteren geopend zijn.

De laatste service-stop die we hebben aangedaan was wel het toppunt. Er zijn namelijk ook overal openbare toiletten die doorgaans (behalve bij zeer druk bezochte toeristische attracties) keurig, keurig, keurig onderhouden worden. Bij deze stop wisten we niet wat we zagen, enfin, kijk zelf:

En op vrijwel elk toilet vind je een verwarmde bril en een systeem met knoppen, waarmee je jezelf kunt besproeien, vaak heb je nog de keuze tussen een straal recht van achteren of meer een bidet-achtig watertje dat alle delen bestrijkt. Het water waarmee dat gebeurt is uiteraard warm. We zijn nog geen systeem tegengekomen dat ook föhnt.

Dat wellicht nog niet alle Japanners op de hoogte zijn van het gebruik van de faciliteiten blijkt overigens wel uit de levensgrote sticker die in vele toiletten te vinden is:

Maar het is dus echt schoon. We hebben bijvoorbeeld ook nauwelijks vuile auto's gezien, ook geen smerige vrachtwagens.

De hygiënemaatregelen nemen soms in onze ogen wel zeer vergaande vormen aan. Op voornoemde parkeerplek was er een winkel met broodproducten, waar je zelf je biljetten en munten in daarvoor bestemde gleuven moest stoppen; wisselgeld kon je dan uit het bakje halen. De winkelbediende kwam niet met zijn gehandschoende vingers aan het geld.

En die monddoekjes die we kennen van Japanners, gebruiken ze om hun eigen bacteriën niet te verspreiden.

Toen in onze groep (dankzij de airco in de bus) de virussen van één ziek groepslid gingen rondwaren, heeft onze gids die monddoekjes rondgedeeld.

Maar je kent het wel van Nederlanders: "Ach, dat is toch niet nodig, mijn bril beslaat ervan". Vandaar dat ik gisterenavond behoorlijk snotterig in bed lag in plaats van dit blog bij te houden. Alsnog gedaan dus.