Een kleine inhaalslag

Zoals gisteren al gemeld: het programma is behoorlijk pittig. En als we dan eindelijk in de hotelkamer zijn (mooie hotels, keurige kamers, ontbijt of diner uitstekend) heb ik steeds geprobeerd video's en stills uit de films te uploaden naar dit blog. Helaas zitten die bestanden allemaal in de modus alleen afspelen, ik kan er niets mee, ik weet niet hoe ik dat moet oplossen, dus de filmpjes zijn alleen te bezichtigen als we weer thuis zijn. Helaas, maar het is niet anders. 

De foto's van mijn telefoon kan ik wel plaatsen, ik zal vanaf nu vaker mijn telefoon gebruiken om jullie behalve mijn prachtige proza ook met beelden te bedienen.

Hierboven zie je het sjogoenkasteel, dat we op de dag van aankomst hebben bezichtigd, de 16de dus. We werden hierbij meteen geconfronteerd met het fenomeen "groepsreis", in die zin dat er een bepaald programma is en dat je te maken hebt met begin- en eindtijden. Dus in plaats van op ons gemak, zoals we gewend zijn, van alles te bekijken, toelichtingen te lezen, informatieve filmpjes te kijken enzovoort, was dit een bezichtiging in duikvlucht. Voeg daarbij dat er wat klimwerk nodig was om bij de ingang van het kasteel te geraken (en binnenin ging de lift ook maar tot de 4de verdieping en moesten de bovenste twee met de trap beklommen worden) plus de jetlag....

Woensdag 17 april bezochten we Kobe. Min of meer vastgebouwd aan Osaka maar het zag er aanzienlijk mooier uit. Misschien komt dat wel doordat de stad opnieuw is opgebouwd na de grote aardbeving die daar in 1995 heeft plaatsgevonden en waarbij meer dan 6000 mensen zijn omgekomen. We hebben in het Earthquake Museum daar een film gezien die was opgebouwd uit opnames van beveiligings- of dashboardcamera's en dat was enorm aangrijpend. Je ziet hele flatgebouwen omvallen, wegen instorten en je realiseert je dat daar op dat moment mensen met hun ontbijt bezig waren of op weg waren naar hun werk. Daarna stond een wandeling op het programma door de Kitanowijk, waar veel voormalige landhuizen te zien waren. Hansje en ik hebben daaraan niet deelgenomen: we hadden behoefte om samen te zijn, we zijn lekker gaan lunchen:

en we hebben in die wijk een tempelcomplex bezocht. Bijzonder, hoor, tussen flatgebouwen ligt daar dan omringd door een prachtig parkje met een beekje zo'n tempelgebouw met knaloranjerode zuilen, veel goud snijwerk en mooie strip-achtige  afbeeldingen, waarop de gelovigen kunnen zien op welke wijze zij hier hun respect kunnen tonen.

We hebben ook een sake-brouwerij bezocht, waar overigens alleen op een filmpje te zien was hoe men vroeger met de hand de rijst bewerkte om uiteindelijk sake te krijgen. Het proeven van verschillende sake's hoorde er ook bij (wordt niet echt ons lievelingsdrankje) en verder was er een grote winkel waar je allerlei typisch Japanse zaken kon kopen, waaronder ook blikjes curry van walvisvlees. Uitsluitend te gebruiken voor dezelfde wetenschappelijke doeleinden als waarvoor die beesten bejaagd zijn.

We zien overal de kersenbloesem, waar er maar een plekje is voor die bomen, staan ze er. Op de foto hierboven, bij de sake-brouwerij, staat onze reisleider, Cees (met zonnebril en gele broek) met een van de medereizigers.

Tot slot van het dagprogramma zijn we met een kabeltrein een flink eind de hoogte in gegaan naar een uitzicht-plek. Ook die was na de kabeltrein pas te bereiken na nog een aantal trappen. Inmiddels was het wat heiig geworden, dus jullie missen waarschijnlijk niet al te veel aan de daar opgenomen video-opnames.

Weer terug in Osaka na dat dagprogramma, zijn we met de groep naar de stad gegaan om ergens wat te gaan eten. Dat betekende de metro en overstappen en kaartjes kopen via de automaat en dat is met de Japanse schrijfwijze wel grappig en bijzonder. Metro's verschillen niet zoveel van elkaar in verschillende landen. Het is hier op de stations wel behoorlijk druk. We hebben ze niet in actie gezien, maar de mannen die in de spits de passagiers flink de wagens induwen hebben we wel klaar zien staan.